Today's web: Ηλεκτρονική παρενόχληση και εκφοβισμός στο διαδίκτυο.

..."Και όταν τον αντίκρισα σε εκείνο το cafe που μου είπε να συναντηθούμε, αντιλήφθηκα ότι είχε την ηλικία του πατέρα μου, αν δεν ήταν μεγαλύτερος. Μα, όταν μιλούσαμε στο Facebook, μου είχε πει πως είναι μόνο δύο χρόνια μεγαλύτερος μου."

Φύλο: 'Άρρεν

Ετών: 35

Επάγγελμα: Επιτυχημένος Λογιστής σε μεγάλη εταιρεία.

Οικογενειακή κατάσταση: Παντρεμένος με ένα παιδί, μέλος μιας ευτυχισμένης οικογένειας.

Ενδιαφέροντα στον ελεύθερο του χρόνο: Παρενόχληση έφηβων κοριτσιών, μέσω του Διαδικτύου.

Είναι παντρεμένος 5-6 χρόνια και έχει μια μικρή κόρη. Την λατρεύει, όπως και την γυναίκα του, είναι μέλος στον σύνδεσμο γονέων του δημοτικού σχολείου της μικρής και κάθε Κυριακή απόγευμα κάνουν εκδρομές και περνούν ποιοτικό οικογενειακό χρόνο. Υπόδειγμα συζύγου και πατέρα, επιτυχημένος στον επαγγελματικό του τομέα. Κανένα ελάττωμα μέχρι στιγμής.

Αργά το βράδυ, στο διάλειμμα του γραφείου, όταν η γυναίκα και η κόρη του λείπουν, μονίμως απορροφημένος στον ηλεκτρονικό υπολογιστή, παριστάνει κάποιον άλλο. Πάντα είχε μια ιδιαίτερη αδυναμία στα έφηβα κορίτσια, από τότε που ήταν στο Πανεπιστήμιο, αλλά τότε η διαφορά ηλικίας ήταν μικρότερη και τις προσέγγιζε πιο εύκολα.

Έτσι μερικά χρόνια πριν, δημιούργησε ένα πλαστό λογαριασμό στο Facebook, με ψεύτικο όνομα και φωτογραφίες κάποιου 20χρονου. Αυτή ήταν η αρχή της νέας του ενασχόλησης, και το Διαδίκτυο τον βοηθούσε να κρατά κρυφή την πραγματική του ταυτότητα και να παριστάνει με επιτυχία τον 20χρονο Γιώργο, που σπουδάζει λογιστική και αθλείται καθημερινά.

Κάποιες φορές ήταν τυχερός και οι «επιλογές» του αποδέχονταν τα αιτήματα φιλίας του, και κάποιες άλλες όχι, αφού δεν δέχονται όλες οι κοπέλες κάποιο άγνωστο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αν γινόταν αποδεκτός και γίνονταν τελικά «φίλοι», ξεκινούσε να της κάνει likes, και έπειτα της έστελνε προσωπικό μήνυμα. Φυσικά ούτε εδώ είχε πάντα επιτυχία, αφού κάποιες κοπέλες δεν απαντούσαν ποτέ ή τον διέγραφαν. Αλλά υπήρχαν και αρκετές φορές που και αυτό το βήμα πήγαινε βάση σχεδίου. Και έμπαινε στην καθημερινότητα της, μάθαινε τα νέα της από το σχολείο, και δημιουργούσαν μια αόρατη «σχέση», προσπαθούσε συνεχώς να της γίνει όλο και πιο συμπαθής. Αναφερόταν στην δική του «καθημερινότητα» στο πανεπιστήμιο, στο γυμναστήριο, στις βόλτες με τους φίλους του, στα μαθήματα...

Κυλούσαν οι μέρες και όταν θεωρούσε πως το «θήραμα» ήταν έτοιμο, της πρότεινε να πάνε για καφέ, να γνωριστούν από κοντά επιτέλους, αφού μιλούσαν τόσο καιρό. Σε αυτό το σημείο έβρισκε και πάλι εμπόδια μερικές φορές, αφού δεν δέχονταν όλες οι κοπέλες την πρόταση του. Υπήρχαν και αυτές που συμφωνούσαν όμως. Έτσι, καθόρισαν μέρα και ώρα για την συνάντηση τους. Ο χώρος ήταν πάντα ένα συγκεκριμένο cafe μακριά από το κέντρο της πόλης, που δεν είχε ποτέ πολύ κόσμο, και ο ίδιος γνώριζε καλά. Δεν ήθελε να τις τρομάξει, γι' αυτό επέλεγε ένα δημόσιο χώρο.

Όταν έφτανε η μέρα της συνάντησης, και οι κοπέλες αντίκριζαν τον «20χρονο Γιώργο», 15 χρόνια μεγαλύτερο, όλες είχαν το ίδιο πανικόβλητο ύφος. Κάποιες έτρεχαν και έφευγαν, διαγράφοντας τον και μπλοκάροντας τον από παντού, κάποιες άλλες δεν προλάβαιναν, και τις ανάγκαζε να τον ακολουθήσουν. Αν δεν ήταν αρκετά δυνατές για να αρνηθούν και να τον απειλήσουν ότι θα φωνάξουν, αναγκάζονταν να τον ακολουθήσουν.

Ο άνθρωπος αυτός ρισκάρει την οικογένεια , την δουλειά , την υπόληψη και την ζωή του ολόκληρη. Δεν δείχνει να τον νοιάζει όμως. Είναι διαταραγμένος, χρειάζεται ψυχολογική και ιατρική υποστήριξη, κάποιον να τον βοηθήσει να σταματήσει. Αλλά είναι πολύ καλός στον να κρύβει αυτές του τις συμπεριφορές από το περιβάλλον του.

Τέλος;!

Η ιστορία δεν έχει χαρούμενο τέλος.

Μπορεί ο φαύλος κύκλος να συνεχίζεται για χρόνια. Μέχρι κάποιος να αντιληφθεί την αλήθεια ή κάποιο θύμα να βρει το θάρρος να μιλήσει και ο «Γιώργος» να σταματήσει. Μπορεί αυτός ο κάποιος να μην υπάρξει και ποτέ. Μπορεί καμιά κοπέλα να μην μιλήσει ποτέ.

Αυτοί οι άνθρωποι ζουν γύρω μας και δεν φαίνεται πάντα η διαστροφική τους φύση.

Αυτά τα περιστατικά δεν είναι τόσο μακριά μας, όσο θέλουμε να νομίζουμε.

Μοιάζουν απόλυτα φυσιολογικοί, ίσως έχουν οικογένεια και παιδιά, μια καλή δουλειά και μια «συνηθισμένη» καθημερινότητα. Ακόμα και τα άτομα που μένουν ή δουλεύουν μαζί τους, μπορεί να μην αντιληφθούν ποτέ ποιον έχουν δίπλα τους.

Η σωστή ενημέρωση και η συζήτηση με τα παιδιά μας μπορεί να τα προστατέψει από κάτι τέτοιο και να αποφευχθούν δυσάρεστες καταστάσεις.

Οι κακοί θα υπάρχουν πάντα, όπως και στα παραμύθια, που βγαίνουν από την ζωή άλλωστε, αλλά πάντα θα υπάρχουν τρόποι να τους κρατήσουμε μακριά.

Σας χαιρετώ,

Παντελίνα Ιωάννου

Φοιτήτρια Πληροφορικής (4ο έτος)

Κάντε Like στη σελίδα μας στο Facebook  

Διαβάστε επίσης: