Παιδικός εμβολιασμός: Ναι ή όχι και τι πραγματικά ισχύει.

Τα τελευταία χρόνια, το λεγόμενο «κίνημα κατά των εμβολίων» έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις στο εξωτερικό και σταδιακά αρχίζει να διαδίδεται στην Ελλάδα αλλά και στην Κύπρο. Η αντιπαράθεση ανάμεσα στις δύο πλευρές (και τους γονείς που έχουν χωριστεί σε στρατόπεδα) είναι μεγάλη και συνεχώς οξύνεται. Επιπλέον, δεν είναι λίγοι οι γονείς που, ενώ λένε «ναι» στον παιδικό εμβολιασμό, έχουν τις αμφιβολίες τους για συγκεκριμένα εμβόλια. Το μόνο σίγουρο είναι ότι κάθε γονιός θέλει να κάνει το καλύτερο για να «θωρακίσει» την υγεία του παιδιού του.

Γιατί κάποιοι γονείς επιλέγουν να μην εμβολιάσουν το παιδί τους;

Τα επιχειρήματα των γονιών που αντιτίθενται στα εμβόλια είναι τα εξής:

1. «Τα εμβόλια περιέχουν επικίνδυνες ουσίες που θα βλάψουν το παιδί.»

Όντως, τα εμβόλια μπορεί να περιέχουν ουσίες όπως η φορμαλδεΰδη ή ο υδράργυρος, όμως, όπως επισημαίνει ο παιδίατρος κ. Γιώργος Τρίμης, η ποσότητα των συντηρητικών αυτών είναι απειροελάχιστη (μειώθηκε κι άλλο μετά την χορήγηση των εμβολίων μιας χρήσης) και δεν βλάπτει τον οργανισμό, ακόμα και ενός μικρού παιδιού. Το κύριο συστατικό των εμβολίων είναι τα αντιγόνα, ακολουθούν τα συντηρητικά και τα αντιβιοτικά.
Επιπλέον, αυτά τα συστατικά περιέχονται σε πολύ μεγαλύτερη ποσότητα σε τροφές ή ακόμα και στο περιβάλλον, επομένως αν ακολουθήσουμε αυτή τη λογική, το παιδί κινδυνεύει πολύ περισσότερο στην καθημερινότητά του από την έκθεσή του σ' αυτά. Ακόμα και στην περίπτωση των αντιγόνων, ο γιατρός επισημαίνει ότι περιλαμβάνεται η μικρότερη δυνατή ποσότητα, μια πρωτεΐνη του μικροβίου η οποία όμως αρκεί για να κινητοποιήσει το ανοσολογικό σύστημα του παιδιού, σαν να είχε προσβληθεί ο οργανισμός απ' όλο το μικρόβιο. 

2. «Τα παιδιά που δεν εμβολιάζονται είναι το ίδιο γερά και δεν παθαίνουν τίποτα.»

Σίγουρα τα επικίνδυνα ή θανατηφόρα περιστατικά στην Ελλάδα που οφείλονται στον μη εμβολιασμό των παιδιών είναι ακόμα λίγα, ωστόσο αυτό οφείλεται κυρίως στην ανοσία της «αγέλης». Ο όρος αυτός χρησιμοποιείται για να δείξει πώς μια ομάδα παιδιών που έχουν εμβολιαστεί (η οποία είναι η πλειοψηφία) προστατεύει τα υπόλοιπα μη εμβολιασμένα παιδιά από την εξάπλωση ασθενειών. Έτσι, αν για παράδειγμα, από τα 100 παιδιά, τα 90 έχουν εμβολιαστεί, είναι πολύ πιο δύσκολο να νοσήσουν τα υπόλοιπα 10 από αρρώστιες που πλέον θεωρούνται ξεπερασμένες. Και σ' αυτή την περίπτωση, όμως, ενδεχομένως κάποιοι γονείς να έχουν μέχρι στιγμής την «πολυτέλεια» της επιλογής, γιατί δεν ξέρουν ποιες πραγματικά θα ήταν οι επιπτώσεις στον γενικότερο πληθυσμό αν η πλειοψηφία των παιδιών δεν εμβολιαζόταν. 

3. «Οι επιπλοκές των εμβολίων είναι άγνωστες και δεν θέλω να το ρισκάρω.»

Το λεγόμενο «κλάσμα οφέλους και κινδύνου» που χρησιμοποιείται στην ιατρική ορολογία δείχνει πόσο επικίνδυνη μπορεί να είναι μια ιατρική πρακτική για τον άνθρωπο. Στην περίπτωση των εμβολίων, το όφελος ξεπερνά κατά πολύ τον κίνδυνο με τις πιθανότητες να συμβεί κάτι ανεπιθύμητο να είναι 1 στις 100.000. Όπως επισημαίνει ο κ. Τρίμης, υπάρχει η πιθανότητα να εκδηλωθούν κάποια συνηθισμένα συμπτώματα μετά τη χορήγηση του εμβολίου, όπως ο πυρετός ή οίδημα, όμως δεν πρόκειται για κάτι ανησυχητικό.

4. «Γιατί να μην κολλήσει το παιδί μου την αρρώστια και να την ξεπεράσει μόνο του;»

Στην περίπτωση που το παιδί νοσήσει από μια ασθένεια, οι πιθανότητες να εμφανίσει σοβαρές επιπλοκές είναι πολύ μεγάλες και μπορεί να έχουν αντίκτυπο στο μέλλον του. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της ιλαράς, που μπορεί το παιδί να εκδηλώσει σε μικρή ηλικία και φαινομενικά να την ξεπεράσει αλλά να παρουσιάσει εγκεφαλίτιδα πολλά χρόνια αργότερα. Αντίθετα, αν εμβολιαστεί, ο κίνδυνος αυτός εξαλείφεται.

Πηγή:  https://www.mama365.gr/31113/nai-h-ohi-ston-paidiko-emvoliasmo-ti-pragmatika-is.html 

Τι είναι τα εμβόλια;

Με τα εμβόλια ένα άτομο αποκτά ανοσία χωρίς να χρειάζεται να αρρωστήσει. Τα εμβόλια περιέχουν νεκρά ή εξασθενημένα μικρόβια, ιούς, τοξίνες μικροβίων και σήμερα με την πρόοδο της βιοτεχνολογίας μοριακά καθορισμένα συστατικά των μικροοργανισμών. Κατασκευάζονται δηλαδή από τους ίδιους μικροοργανισμούς (ή τμήματά τους) που προκαλούν τις ασθένειες. Οι μικροοργανισμοί όμως που χρησιμοποιούνται για τα εμβόλια είναι είτε νεκροί, είτε πολύ εξασθενημένοι, οπότε δεν μπορούν να προκαλέσουν συμπτώματα.

Όταν λοιπόν οι μικροοργανισμοί αυτοί εισάγονται μέσα στον ανθρώπινο οργανισμό με τον εμβολιασμό, δημιουργούνται αντισώματα, ακριβώς σαν να είχε αρρωστήσει από τον «κανονικό» μικροοργανισμό. Τα αντισώματα αυτά παραμένουν για πολλά χρόνια, ώστε αν κάποτε η πραγματική ασθένεια προσβάλει το άτομο, να είναι έτοιμα να το προστατέψουν. Με αυτό το σκεπτικό οι εμβολιασμοί βοηθούν το ανοσοποιητικό σύστημα του παιδιού να αναπτύξει άμυνα σε μελλοντικές ασθένειες, σαν να είχε εκτεθεί σε αυτές. Μόνο που με τον τρόπο αυτό το παιδί δε χρειάζεται να αρρωστήσει για να αποκτήσει προστασία.

Ποια η χρησιμότητα των εμβολίων;

Αμέσως μετά τη γέννησή του το νεογέννητο έρχεται ξαφνικά σε επαφή με εκατομμύρια μικροοργανισμούς. Η φυσική παθητική ανοσία του βρέφους από τη μητέρα του κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αλλά και κατά τη διάρκεια του θηλασμού δεν είναι αρκετή για να το προστατεύσει από τυχόν μολύνσεις. Ο οργανισμός του χρειάζεται τεχνητή βοήθεια ώστε να αρχίσει να παράγει αντισώματα με τη χορήγηση μικροοργανισμών ή προϊόντων τους με τη μορφή εμβολίων.

Το τεράστιο όφελος των εμβολίων φαίνεται από στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Συγκεκριμένα στις εκθέσεις του αναφέρεται ότι 10 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 5 ετών πεθαίνουν κάθε χρόνο. Το 25 % αυτών των θανάτων οφείλεται σε αρρώστιες που προλαμβάνονται με τους εμβολιασμούς. Συγκεκριμένα έχει υπολογιστεί ότι τα εμβόλια σώζουν 2-3 εκατομμύρια ζωές κάθε χρόνο.

Αν σταματούσαν οι εμβολιασμοί, αρρώστιες που στις μέρες μας βρίσκονται υπό έλεγχο θα ξαναεμφανίζονταν προκαλώντας επιδημίες. Τα εμβόλια συμβάλλουν στην εξαφάνιση ασθενειών που σκότωσαν εκατομμύρια παιδιών κατά το παρελθόν. Ήδη η ευλογιά δεν υπάρχει, ενώ η πολιομυελίτιδα οδηγείται προς εξάλειψη.

Ποιο είναι το Σχήμα Εμβολιασμών στην Κύπρο;

Κάθε χώρα καθιερώνει ένα Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών στο οποίο περιλαμβάνονται τα εμβόλια εκείνα που θεωρεί απαραίτητα για τον εμβολιασμό βρεφών και νηπίων. Το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών περιλαμβάνει τα απαραίτητα εμβόλια, τη συνιστώμενη δοσολογία και την ηλικία χορήγησης της κάθε δόσης. Στην Κύπρο, το Σχήμα Εμβολιασμών που εφαρμόζεται είναι από τα πλέον προηγμένα και εξασφαλίζει εξαιρετικές δυνατότητες προστασίας της δημόσιας υγείας. Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι το Σχήμα Εμβολιασμών τυγχάνει αναθεώρησης με βάση τις συστάσεις της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας και της Συμβουλευτικής Επιτροπής Εμβολιασμών του Υπουργείου Υγείας σε σχέση πάντα με τα επιδημιολογικά δεδομένα των λοιμωδών νοσημάτων στην Κύπρο και στο διεθνή χώρο.

Τα εμβόλια αυτά αφορούν: τη διφθερίτιδα, τον τέτανο, τον κοκκύτη, την πολιομυελίτιδα, τον αιμόφυλο ινφλουέντζας, το μηνιγγιτιδόκοκκο C, την ιλαρά, την ερυθρά, την παρωτίτιδα, τον πνευμονιόκοκκο, την ανεμευλογιά, τις ηπατίτιδες Α και Β, τη φυματίωση, τη γαστρεντερίτιδα (ROTA), τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων. Τα είδη των εμβολίων καθώς και η συνιστώμενη ηλικία χορήγησης παρουσιάζονται στον πίνακα που ακολουθεί:

ΕΜΒΟΛΙΟ - ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗ ΗΛΙΚΙΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ

• Διφθερίτιδας - Τετάνου - Κοκκύτη (DTaP): 2, 4 και 6 μηνών, επαναλαμβάνεται 18 - 20 μηνών και 4 - 6 χρονών. Στην ηλικία των 14 -15 χρονών χορηγείται εμβόλιο Διφθερίτιδας -Τετάνου τύπου ενήλικα και μετά κάθε 10 χρόνια.
• Εμβόλιο Πολιομυελίτιδας (IPV): 2, 4 και 6 μηνών επαναλαμβάνεται 18 - 20 μηνών και 4 - 6 χρονών.
• Αιμόφιλου Ινφλουέντζας τύπου b (Hib): 2, 4, 6 μηνών και επανάληψη στην ηλικία 12 - 18 μηνών.
• Πνευμονιόκοκκος (PCV 7): 2, 4 και 6 μηνών επαναλαμβάνεται 12-15 μηνών. Ο αριθμός δόσεων ποικίλει ανάλογα με την ηλικία έναρξης του εμβολιασμού. Συνιστάται μέχρι την ηλικία των 59 μηνών.
• Εμβόλιο Πνευμονιόκοκκου (PPV 23): Συνιστάται μόνο σε άτομα 2 ετών και άνω, που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου για πνευμονιοκοκκικές λοιμώξεις όπως μεταμοσχευμένα, άτομα με κακοήθειες κ.α.
• Εμβόλιο Ηπατίτιδας Β (Hep B): 2, 4 και 8-12 μηνών. Δε χρειάζεται αναμνηστική δόση εκτός συγκεκριμένων ομάδων πληθυσμού μετά από έλεγχο αντισωμάτων π.χ. αιμοδιϋλιζόμενοι.
• Εμβόλιο Μηνιγγιτιδόκοκκου C: 12-13 μηνών,1 δόση. Σε βρέφη μικρότερα των 12 μηνών χορηγούνται 3 δόσεις.
• Εμβόλιο Μηνιγγιτιδόκοκκου Α+C: Άτομα 2 ετών και άνω, που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου για μηνιγγιτιδοκοκκικές λοιμώξεις (π.χ άτομα με ασπληνία), σε άτομα που θα ταξιδέψουν σε ενδημικές χώρες και σε όλους τους νεοσύλλεκτους εθνοφρουρούς.
• Ιλαράς- Παρωτίτιδας- Ερυθράς (ΜΜR): 13-15 μηνών, 1 δόση. Αναμνηστική δόση 4 - 6 χρονών. Παιδιά άνω των 6 χρονών που δε συμπλήρωσαν τις 2 δόσεις μπορούν να εμβολιαστούν σε οποιαδήποτε ηλικία.
• Εμβόλιο Ανεμευλογιάς (Var): 13-18 μηνών η 1η δόση. Αναμνηστική δόση 4 - 6 χρονών.
• Εμβόλιο Ηπατίτιδας Α: 2 χρονών και άνω- 2 δόσεις. Η 2η δόση χορηγείται 6 -12 μήνες μετά την πρώτη δόση. Σε άτομα υψηλού κινδύνου και σε άτομα που θα ταξιδέψουν σε ενδημικές χώρες.
• Εμβόλιο Φυματίωσης (ΒCG): Βάση επιδημιολογικών δεδομένων δε συστήνεται μαζικός εμβολιασμός στην Κύπρο. Συστήνεται μόνο όπου υπάρχει συνεχής έκθεση ατόμου σε μεταδοτική μορφή πνευμονικής φυματίωσης. Xορηγείται μόνο εάν έχουν αρνητική Mantoux.
• Εμβόλιο Αντιγριππικό (Influenza): Χορηγείται σε ομάδες υψηλού κινδύνου μετά την ηλικία των 6 μηνών και επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο, σε παιδιά με χρόνιο αναπνευστικό πρόβλημα, σοβαρή καρδιαγγειακή νόσο, χρόνια νεφρική νόσο, ανοσοκαταστολή, ρευματοειδή αρθρίτιδα, σακχαρώδη διαβήτη.
• Εμβόλιο Γαστρεντερίτιδας (Rota Virus): Χορηγείται σε δύο δόσεις. Η πρώτη δόση χορηγείται στην ηλικία των 2 μηνών και η 2η δόση μετά από ένα μήνα. Οι δύο δόσεις πρέπει να συμπληρωθούν πριν από την ηλικία των 6 μηνών.
• Εμβόλιο καρκίνου τραχήλου της μήτρας ( ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων, HPV): Συνιστώμενη ηλικία έναρξης πριν την έναρξη σεξουαλικών επαφών. Ηλικίες 9-26 ετών. Χορηγούνται 3 δόσεις. Η 2η δόση 2 μήνες μετά την 1η και η 3η δόση 4 μήνες μετά την 2η. Κυκλοφόρησε και δεύτερο διδύναμο εμβόλιο HPV 16,18 για γυναίκες μέχρι και 45 ετών.

Τα εμβόλια είναι ασφαλή;

Ναι, είναι πολύ ασφαλή. Όπως όλα τα φάρμακα μπορεί να παρουσιάσουν ανεπιθύμητες ενέργειες, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι πως είναι πολύ ασφαλέστερα από το ενδεχόμενο νόσησης του παιδιού από την ασθένεια.
Εξάλλου για να τεθεί σε χρήση ένα εμβόλιο πρέπει να πληροί κάποιες προϋποθέσεις. Να μην προκαλεί νόσο ή σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες. Να προκαλεί μεγάλης διάρκειας ισχυρή ανοσία. Το εμβολιασμένο άτομο δεν πρέπει να μεταδίδει την νόσο σε άτομα που δεν έχουν νοσήσει. Να παρασκευάζεται εύκολα και να μπορεί να μετρηθεί η ποσότητα (τίτλος) των αντισωμάτων.

Τι γίνεται αν το παιδί χάσει μια δόση;

Θα συνεχίσει τους εμβολιασμούς από εκεί που έχει μείνει. Οι προηγούμενες δόσεις δε χάνονται.

Τα εμβόλια μπορεί να προκαλέσουν άσθμα, αυτισμό ή διαβήτη;

Όχι. Μεγάλες μελέτες που έγιναν και συνεχίζουν να γίνονται, απέδειξαν ότι δεν υπάρχει καμιά συσχέτιση των εμβολιασμών με αυτές τις νόσους.

Αν ένα παιδί έχει νοσήσει χωρίς να είναι αυτό γνωστό και μετά εμβολιαστεί για τη νόσο κινδυνεύει;

Όχι, δε διατρέχει κανένα κίνδυνο.

Χρειάζονται οι επαναληπτικοί εμβολιασμοί;

Ο επαναληπτικός εμβολιασμός αναγκάζει τον οργανισμό να θυμηθεί και να ξαναφτιάξει μεγάλο αριθμό αντισωμάτων, ώστε να μπορεί να αντιμετωπίζει επαρκώς την είσοδο μικροβίων ή ιών.

Υπάρχει κάποια άλλη εναλλακτική μέθοδος αντί του εμβολιασμού;

Όχι. Τα εμβόλια έχουν σώσει εκατομμύρια παιδικές ζωές και δεν υπάρχει κανένα μέτρο πρόληψης που να μπορεί να τα αντικαταστήσει!

Αξίζει να θυμάσαι: Με τα εμβόλια η σύγχρονη ιατρική επιστήμη έχει καταφέρει να καταπολεμήσει και να εξοντώσει, στις χώρες όπου οι εμβολιασμοί είναι συστηματικοί, παθογόνους μικροοργανισμούς που προκαλούν τις επικίνδυνες ασθένειες της παιδικής ηλικίας. Με τον μαζικό εμβολιασμό δημιουργείται φραγμός στην εμφάνιση και εξάπλωση επιδημιών. Είναι δικαίωμα του κάθε παιδιού να προστατευτεί από τις μολυσματικές ασθένειες και κανένας δεν μπορεί να εξαιρέσει ένα παιδί από το σχήμα εμβολιασμών, αν δεν υπάρχουν σοβαρές αντενδείξεις. 

Πηγή:  https://www.paidiatros.com/prolipsi/emvolia/pedikoi-emvoliasmoi 

Κάντε Like στη σελίδα μας στο Facebook  

Διαβάστε επίσης: